Το 2011 ήταν μια χρονιά με πολλά σκαμπανεβάσματα... Για πολλούς από μας βέβαια είχε περισσότερα “κάτω” από ότι “πάνω” αλλά το θέμα είναι να τα αντιμετωπίζεις όλα θετικά... Άλλωστε αν δεν πιάσεις πάτο πως θα πάρεις φόρα για να ανέβεις;
Πέρασα τη μισή χρονιά σε απόγνωση, απελπισία και κλάψα, συζητώντας διαρκώς για την κρίση και τις συνέπειές της και πού σκατά θα βγεί αυτό το πράγμα... Ναι, το ομολογώ, είχα γίνει ένας μεμψίμοιρος, κλαψιάρης σπαζοκλαμπάνιας. Δεν τολμούσε άνθρωπος να βγει μαζί μου για ποτό. Κάθε 5 του μήνα δε, κάθε μήνα, με έπιανε υστερία για το απλήρωτο νοίκι, για το ότι δεν είχα λεφτά να πάρω σιδερώστρα, δεν είχα καινούριο, πανάκριβο άρωμα, καινούρια παπούτσια και εν γένει να σου σκίσω πουτ@ν@ ζωή με τη μιζέρια σου. Χάλια σου λέω χάλια.
Και ξαφνικά ξύπνησε μέσα μου ο περίφημος ελληνικός ζαμανφουτισμός και είπα: “Δε γ@μείς που δε γαμείς, δε πας για ψάρεμα;”.
Κι έτσι αποφάσισα να τα γράψω όλα στις παλιές δωδεκάποντες γόβες μου από τον Τσακίρη και να τραβήξω ξανά προς τη δόξα. Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου, γύρισα στο πατρικό μου και αποφάσισα να τη δω “φοιτητική ανεμέλιά” και άγιος ο Θεός.
Πήγα σε πόλεις και νησιά, γύρισα, γύρισα, γύρισα, γνώρισα απίστευτους ανθρώπους και αποκόμισα τις πιο όμορφες εμπειρίες της ζωής μου. Σταμάτησα να κλαίγομαι και επικεντρώθηκα στο να περνάω όπως λέει και μια φίλη -που ήμασταν χαμένες δέκα χρόνια και φέτος ξαναβρεθήκαμε- εξωφρενικά καλά!
Από τη σαμπάνια στο τσίπουρο κι από τον ταραμά στον αστακό, τραγούδησα, χόρεψα, έκλαψα, γέλασα, άδειασα τα σώψυχα μου όσο ποτέ στη ζωή μου, πήρα και έδωσα θετική ενέργεια και ένιωσα να αγαπώ όλο το κόσμο – εκτός ίσως από ανθρώπους που μου έμοιαζαν πριν από την έκρηξη σταρχιδισμού!
Βέβαια η αλήθεια είναι πως πού και πού τρώω κάτι κρισάρες άγχους ωστόσο δεν γίνεται να γίνεις και εντελώς αναίσθητος. Το θέμα είναι να προσαρμόζεσαι και να παλεύεις. Μην απελπίζεσαι. Θα ζήσω και χωρίς καινούρια παπούτσια κάθε μήνα. Θα ζήσω και χωρίς μηνιαίες καταθέσεις στα καταστήματα καλλυντικών! Θα ζήσω χωρίς ακριβά εστιατόρια και ψώνια κάθε μέρα. Αλλά ΘΑ ΖΗΣΩ με όλη τη σημασία της λέξης φορώντας το πιο μεγάλο μου και εγκάρδιο χαμόγελο!
Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που πέρασα καλά μαζί τους φέτος ονομαστικά και να τους πω ότι τους αγαπώ και πως η χρονιά μου δεν θα ήταν τόσο όμορφη χωρίς αυτούς!
Ευχαριστώ πολύ Αντρέα!
Ευχαριστώ Ρίτσι!
Ευχαριστώ Μαμά...
Ευχαριστώ Θεία!
Ευχαριστώ πολύ professore!
Ευχαριστώ πολύ Μαρινάτσι!!!
Ευχαριστώ πολύ Μαράκι!
Ευχαριστώ πολυ ragazzula della stanza!!!
Ευχαριστώ πολύ Ράνια!
Ευχαριστώ πολύ Γιώργο!
Ευχαριστώ πολύ Θάνο!
Ευχαριστώ πολύ Νατάσα!
Ευχαριστώ πολύ Άννα!!!
Ευχαριστώ πολύ Θανάση!
Ευχαριστώ πολύ Αχιλλέα!
Ευχαριστώ Αλέξη!
Ευχαριστώ πολύ όοοοοοοοολα τα παιδιά από την Ξυλούπολη που περάσαμε τέλεια!
Ευχαριστώ πολύ Παναγιώτη!
Ευχαριστώ πολύ Δημήτρη!
Ευχαριστώ πολύ Φαίδρα και Μυρσίνη!
Ευχαριστώ πολύ Ζωή και Λία και όλα τα παιδιά του ΤΗΛΕ ΕΠΙΛΟΓΕΣ!
Ευχαριστώ όοοολη τη Σκόπελο για τις υπέροχες στιγμές που μου χάρισε!
Ευχαριστώ πολύ την Καλαβρία και όλους τους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα εκεί!
Αγαπάμε Ιταλία!!!!!!!
Κι ακόμα κι αν δεν ανέφερα κάποιον να ξέρει πως δεν τον ξέχασα...
Σας αγαπώ όλους και το 2012 θα τα σπάσουμε!!!
Αέραααααααα
Katerina
XXX
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου