Έχω μία γρίπη...

Εδώ και ένα μήνα με κυνηγάει ένα κρύωμα, μια γριπούλα ένα κάτι...

Την άρπαξα στο καράβι για Ιταλία κι από τότε περνάει τόσο καλά μαζί μου που δε λέει να φύγει! Την πήγα για μπάνιο στην Τροπέα, για Πίτσα στη Κοζέντσα και τουρισμό στην Σικελία. Γυρίζοντας στην Θεσσαλονίκη την πήγα για ποτάκια και ωραίες μουσικές και προσέχω την φυσική της κατάσταση και την πάω για τζόκινγκ και την ταΐζω φρούτα!

Τι να σε κάνω να φύγεις ρημάδα! Δεν σε αντέχω άλλο! Φύγε!

Κάνει μάλλον παρέα με την ανεργία και τον Χατζιδάκι που ακούω όλη μέρα... Μόλις ακούσει για έξοδο κάνει την πάπια για επανεμφανιστεί δριμύτερη την επομένη! Τι να κάνω ας με βοηθήσει κάποιος!!! Την εταιρία που κάνει το Panadol, τα Comptrex, το Otrivin και γενικά τα τουμποφλό μύτης τις έχω κάνει χρυσές!

Somebody please Help me! Aiuto!!!

Απαντώντας στην πρό(σ)κληση...

Πολυαγαπημένη μου Claire!

Βρήκες το αδύνατό μου σημείο! Να μαθαίνω χαζές ασήμαντες λεπτομέρειες για τους άλλους και να μιλώ για τον εαυτό μου. Απαντώντας λοιπόν στην Claire θα συνεχίσω το παιχνίδι και θα γράψω 7 πράγματα για μένα!

1.Λέω πως είμαι δημοσιογράφος αν και βαθιά μέσα μου δεν το πιστεύω. Αναγκάζομαι ως επί το πλείστον να ασχολούμαι με το πολιτικό ρεπορτάζ αν και πρότυπο μου είναι κατά βάθος η sex editor Ειρήνη Χειρδάρη και η Carrie Bradsaw.

2.Είμαι άρρωστη με τα ψηλά τακούνια αν και αυτό συχνά με καθιστά ανάπηρη και παντελώς αδύναμη να περπατήσω πάνω από 500 μέτρα ειδικά μάλιστα αν πρόκειται για καλντερίμι τύπου παλιά πόλη Αμαντέα ή προς το ελληνικότερον Λαδάδικα.

3.Βαριέμαι οικτρά να βλέπω ειδήσεις και το κάνω εντελώς ψυχαναγκαστικά στο πλαίσιο του "πρέπει να ξέρω τα πάντα λόγω δουλειάς".

4.Δεν μπορώ να πω ποτέ με σιγουριά ποιο είδος μουσικής μου αρέσει και αν μ'αρέσει τώρα δεν πάει να πει πως θα μου αρέσει και αύριο. Βέβαια μπορώ να πω τι δεν μου αρέσει και αυτό είναι τα βαριά λαϊκά και τα R 'n' B...

5. Βέβαια μετά από μερικά ποτά μπορώ άνετα να λικνίζομαι σε "μαύρους" ρυθμούς και να τραγουδώ με πάθος "ιστορία μου αμαρτία μου λάθος μου μεγάλο".

6. Καπνίζω εντελώς ερασιτεχνικά εδώ και πολλά χρόνια αλλά αδυνατώ να συνδυάσω τον καφέ με το τσιγάρο γιατί μου χαλάει τη γεύση.

7. Είμαι εντελώς ανίκανη ως μαγείρισσα και μαγειρεύω μόνο πράγματα

που αρέσουν σε εμένα, βαριά και στον Αντρέα και γι'αυτό δυστυχώς δεν έχει τούρτα. Αν μάλιστα δω συνταγή με πάνω από 6 υλικά δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχίσω να τη διαβάζω... Αλλά θα παραθέσω μία φωτό από το αγαπημένο μου γλυκό και απαιτώ τώρα από τ

ην ξαδέρφη μερίδιο από την τούρτα αλλιώς θα έρθω κάτω από το παράθυρό σου και θα άδω "το μερτικό μου από την τούρτα μου το 'χουν φάει άλλοι".

Love,

Katerina

Να ζει κανείς ή να... μαζί;

ΟΚ δηλώνω ένοχη! Είμαι ο κλασσικός τύπος σχεσάκια που συνήθως βρίσκεται σε σχέση. Αυτό μέχρι το δίχρονο. Μετά βαριέμαι...

Βαριέμαι τα ζουζουνίσματα στον καναπέ.

Βαριέμαι να αναβάλω συνεχώς για κάποια άλλη μέρα την έξοδο με φίλους για να μη χάσω λεπτό το ζουζούνι μου.

Βαριέμαι τη μαλακία που με κάνει να θεωρώ πως τώρα έχω δέσει το γάιδαρό μου και να βάζω 300 κιλά.

Βαριέμαι να μη φλερτάρω. Μπορεί να είμαι γυναίκα αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν είμαι και player!

Και το φλερτ είναι πολύ ωραίο πράγμα. Δεν είναι απαραίτητο να οδηγήσει σε κουφέτα στη χειρότερη ή σε σεξ

στην καλύτερη αλλά όπως έχω ξαναπεί είναι μια πολύ όμορφη διαδικασία που σε κάνει να χαμογελάς και να ξεχνάς για λίγο τους καθόλου ερωτικούς ανθρώπους που μας κυβερνάνε (τώρα άμα γουστάρεις μπακίτσα Παγκαλου πάω πάσο, βίτσια είναι αυτά κι ως γνωστόν στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται).

Όταν φλερτάρεις η βραδιά κυλάει γλυκά, δεν δίνεις σημασία στην κακή μουσική και δε χλαπακιάζεις αβέρτα φιστίκια να περάσει η ώρα. Μπορεί να περνάν από μπροστά σου τα καλύτερα εδέσματα κι όμως δεν τρως επειδή συζητάς, μιλάς, γελάς και ως γνωστόν όταν έχουμε γεμάτο στόμα δεν μιλάμε! Ποτέ (να το θυμίσω σε κάποιους αγροίκους αυτό γιατί πολύ με εκνευρίζει!). Και το διευκρινίζω. Εννοώ μόνο το φλερτ. Διότι έχεις τόσα ευχάριστα πράγματα να ανακαλύψεις ενώ μετά δυστυχώς σου προκύπτουν και χωρίς να το θες μάλιστα κυρίως άσχημα (από μικροσκοπικό μόριο μέχρι χρέη που υπερβαίνουν αυτά της Ελλάδας)!

Ο άνθρωπος που τελεί σε κατάσταση ερωτικής πολιορκίας θεωρεί προσωπικό του καθήκον να φροντίζει τον εαυτό του, να περιποιείται και να φαίνεται μες την καλή χαρά. Κι όταν βάζεις τον εαυτό σου σε κατάσταση τέτοια συνήθως αυτό έχει ως αποτέλεσμα να είσαι μες την καλή χαρά! Ένα ελαφρώς κάφρικο γνωμικό θέλει καλή τη μαλακία αλλά όχι και τόσο καλή για την κοινωνικότητα του ατόμου. Στην πραγματικότητα δεν είναι το σεξ που σε κάνει να γνωρίζεις κόσμο αλλά η προ-σεξ κατάσταση. Συνήθως με το σεξ διαλύεται κάτι όμορφο. Είτε η εικόνα που είχες για τον άλλο είτε η προ της γνώσης κατάσταση, ένα πράγμα σαν τους πρωτόπλαστους στον κήπο της Εδέμ. Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ κακό πράγμα το σεξ αλλά είναι μια κρίσιμη καμπή μετά την οποία δεν υπάρχει γυρισμός (ακούστηκε λίγο creepy αυτό αλλά θα το προσπεράσω).

Από την άλλη ωραίο το game ωστόσο τις κρύες νύχτες -ή τις πολύ καυτές- είναι πολύ συγκεκριμένα τα χέρια που θες να σ' αγκαλιάσουν. Κάποιες φορές βαριέσαι να συστήνεσαι και θες κάποιον που να ξέρει το ιστορικό αλλά και το σκεπτικό σου και δε χρειάζεται να του τα κάνεις σε κέρματα των 2 λεπτών του ευρώ για να καταλάβει. Κάποιον που ξέρει ποιο τραγούδι σου αρέσει κάθε διαφορετική στιγμή, ποιο τσάι προτιμάς και πώς πίνεις τον καφέ. Ποια ταινία σε έκανε να κλάψεις και ποια σοκολάτα θες όταν είσαι στις μαύρες σου. Κάποιον που ξέρει τι θέλεις στο κρεβάτι, στον καναπέ, στο κλαμπ, στην παραλία.

Αυτό αξίζει να το θυσιάσεις προς τιμήν της αιώνιας αναζήτησης; Του παιχνιδιού και της χαράς του καινούριου; Κι από την άλλη μπορείς να αποχωριστείς την ευτυχία του να έχεις την ευκαιρία να παρουσιάσεις για χιλιοστή φορά τον εαυτό σου απαλλαγμένο από λάθη και μιζέριες, σχεδόν άυλο και τέλειο; Να ζει κανείς ή να... μαζί;

Love

Katerina

Σαν βγεις στον πηγαιμό για τον ΟΑΕΔ...

Ετοιμάσου να φας πολλές φορές τα μούτρα σου!

Πραγματικά αυτός ο οργανισμός απορώ γιατί υπάρχει. Και αν έχεις και την ατυχία να έχεις προϋπηρεσία ή πτυχίο πανεπιστημίου είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα για σένα νεαρέ άνεργε.

Ο ΟΑΕΔ στον οποίο υπάγομαι αντιστοιχεί σε πάνω από 300.000 κατοίκους. Η τελευταία θέση εργασίας που ανακοίνωσε ήταν πριν ένα μήνα μία θέση βοηθού ζαχαροπλαστείου! Για πάνω από 5.000 ανέργους που υπάρχουν στην περιοχή!

Ο ίδιος ο ΟΑΕΔ με απέκλεισε από την παροχή επιδόματος ανεργίας επειδή είμαι δημοσιογράφος. Ως δημοσιογράφος πρέπει να λάβω επίδομα από τον ΤΣΕΠΕΑΘ ο οποίος όμως με αποκλείει επίσης γιατί δεν έχω 24 μήνες ένσημα! Βέβαια οποιοσδήποτε άλλος πολίτης χρειάζεται από 80 ένσημα τα τελευταία δύο χρόνια για να πάρει επίδομα ανεργίας αλλά προφανώς μας έχουν στη μπούκα του κανονιού εμάς τους αλήτες, ρουφιάνους, δημοσιογράφους. Βέβαια αυτό είναι από κάθε άποψη αντισυνταγματικό αφού καταστρατηγεί κάθε έννοια ισότητας αλλά το αφήνω αυτό. Και θα ζήσω και χωρίς ταμείο.

Ως δημοσιογράφο φυσικά αδυνατεί να μου βρει και δουλειά και μάλιστα όταν πήγα να εγγραφώ στα μητρώα του ΟΑΕΔ μου είπαν “Και δεν θες να βρεις δουλειά ε;”... Φυσικά και θέλω κουκλίτσα μου! Λες να ήρθα εδώ για βόλτα; Ακόμα επειδή έχω πτυχίο πανεπιστημίου και προϋπηρεσία ο ΟΑΕΔ αρνείται να μου βρει δουλειά σε οποιονδήποτε άλλον κλάδο. Επίσης αρνείται να με μετεκπαιδεύσει ώστε να βρω κάπου αλλού δουλειά ενώ δεν μου παρέχει και κανενός είδους επιμόρφωσης πάνω στο δικό μου επάγγελμα. Το ίδιο όμως δεν ισχύει μόνο για εμένα που είμαι δημοσιογράφος, αν θεωρούμαι ακόμα τέτοια εφόσον είμαι άνεργη, αλλά και για την 34χρονη φίλη μου βρέθηκε χωρισμένη, άνεργη, με δύο παιδιά και χωρίς προϋπηρεσία και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για εκείνην!

Ο ίδιος ΟΑΕΔ αρνούνταν να με αναγνωρίσει ως άνεργη όσο ήμουν φοιτήτρια λες και η ανάγκη επιβίωσης εξαρτάται από τους σχολικούς βαθμούς που σε έβαλαν ή όχι σε ένα ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Ο ίδιος ΟΑΕΔ θεωρεί αποκλειστικό του καθήκον να χαρτζιλικώνει με ένα αστείο ποσό κάθε άνεργο και -όπως λένε λαϊκά- “όξω απ'την πόρτα”. Ενίοτε διοργανώνει και κάτι χαζοσεμινάρια επιδοτούμενα, τα οποία χρησιμεύουν αποκλειστικά και μόνο στο να βγάζουν κάποιοι τύποι λεφτά και οι άνεργοι να αποκτήσουν τουλάχιστον για μερικούς μήνες ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Την ίδια ώρα όλο το νέο εργατικό δυναμικό της χώρας ψάχνει απεγνωσμένα τρόπο να φύγει από τη χώρα. Γιατί; Για να σταθεί αυτή η χώρα ξανά στα πόδια της χρειάζεται χέρια και μυαλά. Όσο κι αν απομυζήσεις τους εργαζόμενους, αν τα νέα μυαλά και δυνατά χέρια φύγουν, την έχεις θάψει τη χώρα.

Και σκέφτομαι... Σίγουρα δεν είμαι ο πιο λογικός άνθρωπος στον κόσμο. Σίγουρα επίσης δεν είμαι ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο. Αυτοί όμως που κάνουν κουμάντο και δημιουργούν οργανισμούς εκτρώματα σαν τον ΟΑΕΔ και στρατιές ανέργων και μεταναστών τι είναι;

Love

Katerina

Make love not war

Περπατώ στην πόλη, μπαίνω σε γραφεία, μαγαζιά και σούπερ μάρκετ. Γύρω μου άνθρωποι γκρίζοι, σκυθρωποί, στα όρια της υστερίας. Ακόμα και εκείνοι που φαινομενικά δεν έχουν πρόβλημα και ίσως και στην πραγματικότητα να μην έχουν πρόβλημα είναι τρομοκρατημένοι!

Πας στο σούπερ μάρκετ και η ταμίας τρέμει. Τρέμει πως στην παραμικρή καθυστέρηση, το ελάχιστο ταμειακό λάθος του ενός λεπτού του ευρώ θα χάσει τη δουλειά της. Ο σερβιτόρος στο καφέ είναι έτοιμος να βάλει τα κλάματα και η πωλήτρια είναι έτοιμη να κάνει χαρακίρι σε περίπτωση που δεν καταφέρει να σε πείσει να αγοράσεις κάτι ακόμα κι αν ποτέ δεν είχες την πρόθεση να κάνεις κάτι τέτοιο.

Η ψυχολογία μας έχει γίνει τόσο εύθραυστη που το παραμικρό μπορεί να μετατρέψει τον μέχρι πρότινος καλοκάγαθο γείτονα σε serial killer με μάτι που στάζει αίμα! Οι Έλληνες όμως -και γενικά οι μεσογειακοί λαοί που κάποιοι κρυόκωλοι Βορειοευρωπαίοι θέλουν να αποκαλούν γουρούνια-δεν ήταν πάντα έτσι. Και με τα λίγα ήξεραν να χαίρονται και να περνούν καλά, τυχαία λέει ο θυμόσοφος λαός “η φτώχεια θέλει καλοπέραση κι η πουτανιά φτιασίδι”; Γιατί είμαστε πουτανιάρηδες πώς να το κάνουμε! Από τον αείμνηστο Αντρέα μέχρι το Μπερλουσκόνι οι μεσογειακοί ηγέτες έδιναν πάντα το καλό παράδειγμα! Τώρα πώς μπλέξαμε, στην Ελλάδα, τα τελευταία με κάτι ανέραστους που τα ονόματά τους έμειναν στη συνείδηση του ελληνικού λαού με την κατάληξη -άκης είναι κάτι που αδυνατώ να καταλάβω.

Γι' αυτό ο έρωτας είναι που θα μας σώσει! Δυο μπύρες, λίγο μπουρουμπούρου και οι γλώσσες και τα σώματα θα λυθούν. Τα βλέμματα θα ζεστάνουν και η συζήτηση θα πετάξει μακριά από την κρίση. Το φλερτ όσο κι αν προσπάθησαν να το εμπορευματοποιήσουν κάποιοι είναι δωρεάν και το σεξ πιο αποτελεσματικό αγχολυτικό από οποιοδήποτε προζάκ. Τα μπαρ και τα καφέ είναι γεμάτα με αγόρια και κορίτσια που κοιτάνε, γελάνε, αγαπάνε κι επιτέλους σταμάτησαν να κάθονται στημένα περιμένοντας τον πρίγκιπα με την Porche ή την Barbie με τα πλαστικά βυζιά. Α-γαμάτε αλλήλους λοιπόν! Ξεχάστε την ανεργία και τη μουρμούρα! Ας αντισταθούμε στην κρίση με love, sex and rock & roll... Ή pop... Ή ambient!

Who fucking cares anyway!

Love

Katerina

Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς

Πριν λίγους μήνες έγραφα για το γεγονός ότι άφησα τη δουλειά μου σε περίοδο κρίσης για να κολυμπήσω στα θολά νερά της ανεργίας.

Και πολύ καλά έκανα!

Μπορεί οικονομικά να μην είναι ό,τι καλύτερο και πολλές φορές -ειδικά όταν κάποιοι βολεψάκιδες σου λένε “μα γιατί έφυγες από τη δουλειά σου;”- να σε πιάνει μια ανασφάλεια αλλά τελικά είναι πολύ καλύτερο από το να κάθεσαι και να τουμπεκιάζεσαι σε μια δουλειά που δεν σε πληρώνει, σε αλλοτριώνει και σου χαλάει καθημερινά την ψυχολογία.

Μπορεί την επαγγελματική μου καθαρά κλίση να μην την βρήκα αλλά ανακάλυψα μερικά χαρίσματα που τελικά τυγχάνουν της εκτίμησης αρκετών ανθρώπων! Και σε διεθνές μάλιστα επίπεδο. Θα γίνω παρακάτω πιο σαφής.

Ψάχνοντας μία διέξοδο από το τέλμα στο οποίο είχα βρεθεί έκανα αίτηση για ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα δια βίου μάθησης. Μαζί με την αίτηση άνοιξα μια πόρτα προς τον κόσμο, τον μέσα και τον έξω. Επιλέχθηκα και ταξίδεψα μαζί με 18 άλλους ξεχωριστούς ανθρώπους σε μία πολύ κοντινή χώρα, την Ιταλία, έμαθα ιταλικά, γνώρισα ανθρώπους που δεν θα γνώριζα υπό άλλες συνθήκες και νέους ανθρώπους σαν κι εμένα που έχουμε τα ίδια προβλήματα αλλά και την ίδια θέληση να πετύχουμε την υπέρβαση.

Για το πρόγραμμα θα γράψω αναλυτικά κάποια άλλη στιγμή. Αυτό όμως που μου έμεινε είναι η αίσθηση των ανοιχτών οριζόντων. Δεν έτρεχα τζάμπα από 7 χρονών στα φροντιστήρια για να μάθω 2 ξένες γλώσσες. Δεν πάλεψα άδικα 5 χρόνια να πάρω πτυχίο. Δεν πάει στράφι το χαμόγελο που θεωρώ πως κάθε άνθρωπος είναι υποχρεωμένος να χαρίζει στον διπλανό του, μόνο και μόνο για λόγους αισθητικής!

Γιατί εμένα αυτά είναι τα ταλέντα μου! Μαθαίνω εύκολα ξένες γλώσσες, γιατί μου αρέσει να επικοινωνώ. Και θα χρησιμοποιήσω όλες τις γλώσσες (6 τον αριθμό πλέον) που ξέρω είτε λίγο είτε πολύ προκειμένου να το καταφέρω. Χαμογελώ σε όλους -ανεξαρτήτως διάθεσης- κι αν μου χαμογελάσουν κι αυτοί θα τους πω και καλημέρα. Είμαι ανοιχτή με τους ανθρώπους κι όσο μεγαλώνω προσπαθώ να μην είμαι επικριτική και να τους προσεγγίζω. Αν όμως οι άλλοι παρά τις όποιες προσπάθειες παραμείνουν ξινοί, στρυφνοί και χορηγοί αρνητικής ενέργειας έχω την δύναμη να τους διαγράφω έτσι απλά από τη ζωή μου. Θεωρώ τον εαυτό μου ευγενικό, προσπαθώ να μην κάνω στους άλλους και στο περιβάλλον μου αυτό που δεν θα ήθελα να βιώνω. Αν μάθω να ακούω και περισσότερο από όσο μιλάω νομίζω ότι θα είμαι πολύ ευχαριστημένη από τον εαυτό μου.

Είναι νομίζω πλέον στο χέρι μου να κυνηγήσω τη ζωή που ονειρεύομαι. Και μην ξανακούσω μαλακίες για κρίση. Τελεία και παύλα.-