Στη Θεσσαλονίκη αγαπημένο μας χόμπι είναι το κάψιμο. Κάψιμο είναι η -χωρίς ιδιαίτερο λόγο- πολύωρη παραμονή σε χώρους νυχτερινής διασκέδασης, σε συνδυασμό με υπέρμετρη κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών αμφίβολης ποιότητας που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε τηλεφώνημα το πρωί στη δουλειά για δήθεν ασθένεια και κατανάλωση δύο (2) Panadol Extra σε συνδυασμό με καφέ.
Το κάψιμο προϋποθέτει ικανοποιητικό βαθμό γνωριμίας με ανθρώπους της νύχτας, όπως ιδιοκτήτες καταστημάτων, μπάρμεν, σερβιτόρους, μετρ, μαρκαδόρους κλπ ή απλά να είσαι γκόμενα που βλέπεται ή εξέχον μέλος φοιτητικής παράταξης ενός από τα δύο μεγάλα κόμματα. Σε αντίθετη περίπτωση -και εφόσων γίνεται συνήθως αρκετά συχνά- προϋποθέτει τουλάχιστον τριψήφιο μισθό, ένα καλό επίδομα από γονείς ή τέλος πάντων μια κάποια οικονομική ευμάρεια. Συνήθως αυτή δεν υπάρχει οπότε μένουμε στην πρώτη περίπτωση.
Το κάψιμο ανάλογα με την ηλικία, το budget και τα γούστα μπορεί να συντελεστεί σε διάφορους χώρους. Για λόγους καθαρά ψυχολογικούς -μας αρέσει να ταξινομούμε το αχανές σύμπαν- δημιουργήσαμε τις παρακάτω κατηγορίες.
Το κάψιμο του λαϊκού: η νύχτα ξεκινά σε συνοικιακό καφέ μπαρ που μετά τη μία μετατρέπεται σε mini club. Η μουσική ξεκινά ψιλοτρέντυ για να καταλήξει σε Καρρά και απαραιτήτως Γονίδη συνοδεία πάντα ουίσκι. Συνήθως το κάψιμο απαιτεί την επίσκεψη σε τουλάχιστον δύο (2) τέτοια καταστήματα και κατάποση αγνώστου ταυτότητος σφηνακίων. Επόμενος σταθμός είναι το πλησιέστερο σκυλάδικο όπου η παρέα δίνει ρέστα με μεθυσμένες ζεϊμπεκιές και τσιφτετελο-πατινάζ (τσιφτετέλι σε πίστα όπου έχει λιώσει το γαρίφαλο στο τακούνι και κάθε βήμα σε φέρνει πιο κοντά στο πλησιέστερο εφημερεύων νοσοκομείο). Ένα ενδεικτικό κάψιμο τέτοιου είδους θα σε φέρει αργά ή γρήγορα σε μαγαζιά όπως το Χάραμα, ο Ζυγός, Απόλλων κ.α. Το κάψιμο του λαικού κλείνει το χειμώνα στο ΝΟΑ, όπου δε μπορείς να πιεις πλέον γουλιά παραπάνω και το καλοκαίρι στο Καράβι. Και στις δύο περιπτώσεις συστήνω την κατανάλωση μόνο συσκευασμένων ποτών (ready to drink). Φινάλε με πατσά στου Τσαρουχά ή στο 92.
Το κάψιμο του trendy: Το κάψιμο του τρέντουλα ξεκινά με χαλαρό ποτάκι στον όμιλο ή το Maison Chrystal. Ή και στα δύο. Είπαμε ή θα καούμε ή όχι! Ο τρέντυς πλέον είναι λίγο φτωχοτρέντυς οπότε θα έχει στάνταρ έναν υπεύθυνο καταστήματος φίλο να κεράσει κανένα μπουκάλι αλλιώς η πολυπληθής παρέα του θα πρέπει να αρκεστεί σε μία φιάλη που ως γνωστόν δε φτάνει ούτε για σφηνάκια. Στο ενδιάμεσο με τη φιάλη θα πιει σαμπάνια που θα την έχει κεράσει ο προαναφερθείς υπεύθυνος με την προϋπόθεση η παρέα να περιλαμβάνει τουλάχιστον δύο (2) γαμισάμπλ γκόμενες. Η συνέχεια θα είναι στο εκάστοτε τρέντυ-ιν κλαμπ της πόλης που φέτος νομίζω είναι το W. Η μέρα τους βρίσκει στην καντίνα έξω από το κλαμπ ή στο φτηνοhotdogαδικο της περιοχής διότι δεν έχει μείνει ευρώ για πιο ακριβό φαί.
Το κάψιμο του ροκά: Ο ροκάς έχει ξεκινήσει από νωρίς το απόγευμα τις μπύρες σε κάποιο σπίτι. Στάνταρ. Οπότε όταν βγει έχει κάνει ήδη ζέσταμα και ξεκινάει δυνατά περίπου στη 1 με 2 με ένα Λούκυ Λουκ. Έπειτα θα τραβήξει προς τα λαδάδικα όπου θα επισκεφτεί με την παρακάτω συγκεκριμένη σειρά τα παρακάτω μαγαζιά: Cult, Eightball, Dizzy dolls. Θα πιει ένα δεκάλιτρο μπύρα και στα ενδιάμεσα κανένα καμένο τζιν που δε κάνει ούτε για εντριβή. Προαιρετικά τελευταίος σταθμός θα είναι το Berlin, το οποίο όμως τελευταία κινδυνεύει να γίνει mainstream γεγονός που απωθεί τους γνήσιους ex-θαμώνες του. Η νύχτα θα κλείσει κάπως έτσι και φυσικά χωρίς φαί.
Θα ακολουθήσει σύντομα το κάψιμο του mainstream καθώς και του εναλλακτικού. Η φωτογραφία αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του Τάσου Αναστασιάδη.
Love
Katerina XXX
P.S: Το κάψιμο σε καμία περίπτωση δεν πάει στην ίδια πρόταση με τη λέξη αυτοκίνητο. Όταν βγαίνουμε για να καούμε 2 πράγματα δεν παίρνουμε ποτέ: Το αυτοκίνητο ή τη μηχανή μας και τα χρήματα που είχαμε κρατήσει για να πληρώσουμε το ρεύμα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου